अंह् _aṃh

अंह् 1 A अंहते, अंहितुं To go; approach; set out; Bk. 3.25,46, आनंहे चान्तिकं पितुः 14.51,44. &c. -Caus.

1 To send; तमाञ्जिहन्मैथिलयज्ञभूमिं Bk.2.4,15.75.

-2 To shine.

-3 To speak.